Wyrokiem z 9 czerwca 2025 r. Sąd Okręgowy w Legnicy:
ustalił nieistnienie między stronami stosunku prawnego wynikającego z umowy kredytu zawartej w 2007 r. z Polbankiem;
kosztami postępowania w całości obciążył bank.
W ustnych motywach rozstrzygnięcia sąd wyjaśnił, że umowa kredytowa jest nieważna, a żądanie ustalenia jej nieważności jest uzasadnione. Niedozwolony charakter mają postanowienia odsyłające do przeliczenia tabel kursowych. Powodom nie wyjaśniono mechanizmu ustalania kursów. Brak było również rzetelnej informacji na temat ryzyka ekonomicznego, które wiązało się z zawarciem umowy. W szczególności powodom nie wyjaśniono, że możliwy jest wzrost ich zadłużenia w przypadku wzrostu kursu CHF. Przedłożone kredytobiorcom do podpisu świadczenie o ryzyku jest bardzo ogólne i nie zawiera żadnych konkretnych informacji, które pozwoliłyby zrozumieć rzeczywiste ryzyko związane za zawarciem umowy kredytu indeksowanego kursem CHF. Wraz ze wzrostem kursu CHF rosło zadłużenie pomimo regularnego spłacania kredytu. Zdaniem sądu jest to rażące naruszenie interesów konsumentów. Wyeliminowanie klauzul prowadzi do upadku umowy. Sąd podziela stanowisku TSUE, iż nie ma możliwości zastąpienia postanowień niedozwolonych kursem średnim NBP.
Wyrok zapadł na pierwszej rozprawie. Postępowanie dowodowe ograniczyło się do przeprowadzenia dowodu z dokumentów oraz przesłuchania kredytobiorców.
Wcześniej w tej sprawie (po upływie ok. miesiąca od złożenia pozwu) sąd wstrzymał obowiązek dokonywania przez kredytobiorców spłat rat kredytu aż do prawomocnego zakończenia postępowania.
Korzyść kredytobiorców wynikająca z nieważności umowy kredytowej (uwzględniająca również anulowanie przyszłych rat oraz odsetki) to ponad 264.000 zł (przy kwocie udostępnionego kapitału 160.000 zł).