Nieważna umowa Banku BPH z 2005 r. - wygrywamy w Sądzie Okręgowym w Legnicy!

Wyrokiem z 26 lutego 2025 r. Sąd Okręgowy w Legnicy:

1. ustalił, że nie istnieje stosunek prawny wynikający z umowy kredytu hipotecznego z dnia 8 czerwca 2005 r. zawartej pomiędzy powodami a Bankiem BPH S.A. z siedzibą w Krakowie – poprzednikiem

   prawnym strony pozwanej Banku BPH S.A. z siedzibą w Gdańsku, z uwagi na nieważność umowy kredytu w całości;

2. zasądził od strony pozwanej Banku BPH S.A. z siedzibą w Gdańsku na rzecz powoda kwotę 19 901,19 zł (dziewiętnaście tysięcy dziewięćset jeden złotych i dziewiętnaście groszy) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 6 marca 2024 r. do dnia zapłaty;

3. oddalił dalej idące powództwo główne w zakresie odsetek;

4. kosztami postępowania w całości obciążył bank.

Podając ustnie motywy rozstrzygnięcia Sąd Okręgowy wskazał, iż umowa zawiera postanowienia niedozwolone, a po ich wyeliminowaniu nie może być wykonywana, co skutkowało ustaleniem, że nie istnieje wynikający z niej stosunek prawny i uzasadniało zasądzenie dochodzonych pozwem kwot.

Sąd Okręgowy w Legnicy szczegółowo odniósł się do przesłanek pozwalających uznać postanowienia za niedozwolone, w szczególności wskazując na konsumenckie przeznaczenie kredytu oraz fakt, że umowa nie podlegała negocjacjom. Sąd zwrócił również uwagę na brak pouczenia o ryzyku kursowym, które było zbyt ogólne, by uzmysłowić kredytobiorcom rzeczywiste ryzyko wynikając z umowy kredytowej. W szczególności bank nie przedstawił kredytobiorcom żadnych symulacji, które obrazowałyby to ryzyko.

Sąd nie uwzględnił podniesionego przez bank zarzutu zatrzymania, albowiem powodowie przed wytoczeniem powództwa złożyli oświadczenie o potrąceniu, umarzając w całości wierzytelność banku o zwrot kapitału. Ponadto Sąd Okręgowy zwrócił uwagę, iż uwzględnienie zarzutu zatrzymania jest niedopuszczalne w świetle orzecznictwa TSUE (postanowienie TSUE z 8.05.2024 r. - C‑424/22), a także powołał się na uchwałę Sądu Najwyższego z 19.06.2024 r. w sprawie III CZP 31/23.

Sąd jedynie w nieznacznym zakresie oddalił żądanie o zapłatę odsetek, przyjmując, iż bank ma 30 dni na ustosunkowanie się do wezwania do zapłaty.

Wyrok zapadł na pierwszej rozprawie. Postępowanie dowodowe ograniczyło się do przeprowadzenia dowodów z dokumentów i przesłuchania kredytobiorców.

Korzyść z wygrania sprawy

Korzyść kredytobiorców wynikająca z nieważności umowy kredytowej (uwzględniająca również anulowanie przyszłych rat) to ok. 88.500 zł (przy kwocie udostępnionego kapitału 62.000 zł).