Wyrokiem z 23 lipca 2024 r. Sąd Okręgowy w Legnicy:
ustalił nieistnienie pomiędzy stronami stosunku prawnego wynikającego z umowy kredytu zawartej w dniu 13.10.2006 r. (podpisanej 27.10.2006 r.) pomiędzy powodami a GE Money Bankiem S.A. z siedzibą w Gdańsku (poprzednikiem prawnym strony pozwanej) i ustalił, że umowa jest nieważna w całości;
zasądził od strony pozwanej Banku BPH S.A. z siedzibą w Gdańsku na rzecz powodów uprawnionych łącznie kwotę 27.857,40 złotych (dwadzieścia siedem tysięcy osiemset pięćdziesiąt siedem złotych i czterdzieści groszy) - z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 10.12.2023 r. do dnia zapłaty;
oddali dalej idące powództwo główne (w zakresie odsetek);
kosztami postępowania obciążył bank.
Wyrok zapadł na pierwszej rozprawie, niespełna 8 miesięcy po wniesieniu pozwu. Wcześniej w tej sprawie Sąd udzielił zabezpieczenia, wstrzymując obowiązek dokonywania spłat rat do prawomocnego zakończenia postępowania.
Postępowanie dowodowe ograniczyło się do przeprowadzenia dowodów z dokumentów oraz przesłuchania kredytobiorców.
Sąd podzielił przedstawione przez kancelarię argumenty przemawiające za nieważnością umowy, które koncentrowały się na dwóch zasadniczych kwestiach: abuzywności postanowień dotyczących dowolnego wyznaczania kursów przez bank oraz abuzywności klauzuli ryzyka kursowego.
W nieznacznym zakresie Sąd oddalił żądanie w zakresie odsetek, przyjmując, że termin zapłaty powinien wynosić 30 dni od doręczenia wezwania do zapłaty, a nie 7 dni.
W toku postępowania bank podniósł zarzut zatrzymania, który nie został przez Sąd uwzględniony i to z kilku względów. Po pierwsze - przed wytoczeniem powództwa powodowie potrącili przysługującą im wierzytelność o zwrot świadczenia nienależnego z wierzytelnością banku o zwrot kapitału, umarzające w ten sposób w całości wierzytelność banku. Zarzut zatrzymania był zatem bezprzedmiotowy, bo po dokonaniu potrącenia bankowi przysługiwała już żadna wierzytelność. Ponadto Sąd podzielił podniesiony przez kancelarię argument, iż zgodnie z postanowieniem TSUE z 8.05.2024 r. zarzut zatrzymania jest sprzeczny z dyrektywą 93/13.
Całkowita korzyść kredytobiorców wynikająca z ustalenia nieważności umowy, z uwzględnieniem anulowanych rat przyszłych kredytu CHF, to ponad 202.000 zł (przy kwocie kredytu 130.000 zł).